7 yaşlarındaydım. Komşumuz çay içmek için bize gelmişti. Çok severdim annemin komşu teyzelerle yaptığı dedikoduları dinlemeyi. Ben yokmuşum gibi, duymazmışım ve hatta hissettmezmişim gibi davranırlardı. Bende bu görünmezlik oyununda katılırdım onlara. Her zerreme kadar orada olurdum ama yoktum da...
Dedikodular bitmiş, komşu teyze dün başına gelen olayı anlatıyordu.
- Ah sorma Firdevs'ciğim, bizim balkonun demirlerine bir köpek sıkışmış bir türlü çıkaramadık. Oradan çektik, buradan ittik ama yok... Nasıl ağlıyor hayvan. Sonra baktık olacak gibi değil, poposuna sopayla hızlıca vurduk. Can havliyle kaçtı kurtuldu hayvancağız...
Dondum...
Duyduklarıma inanamadım.
Komşumuz bir cani miydi, yoksa melek mi?
Eğer bu köpek oradan çıkabilmeyi başarabildiyse bunu neden kendiliğinden yapmamıştı?
Neden bu kadar büyük bir acıyı beklemişti kaçıp kurtulmak için?..
O gün, evimizde duyduklarım ömrüm boyunca hep zihnimde tazecik kalacaktı.
Yetişkin bir kadın olduğumda bile, defalarca sıkışacaktım balkon demirlerine. Canımın çok yanması gereken zamanlar olacaktı gücümü anlamak için.
Bu yaşadıklarım balkon demirlerinden kurtulmanın aslında bir seçenek olduğunu öğretecekti bana...
Hala cevapsız bir soru var zihnimde.
Komşumuz cani miydi, melek mi :)
Sevgilerimle...
Heyyfi...
- Posted using BlogPress from my iPad
Günaydınnn!!!Heyficim,sabah sabah okuduklarım,içimi ısıttı..Annemin bizi çocukken sokaktan çağırması canlandı..Hey gidi çocukluğumm!!Haydi simidini al gel,çay taze kahvaltı hazır...sevgileirmle..
YanıtlaSilNurşen'ciğim az önce sendeydim :) Kabak tarifini not ettim ve bir dilim kek aldım :)
SilSevgiler sana...
İnsan ne kadar sıkça sıkışıyor değil mi? hayatın demirlerine:)) Belki de onlara takılmasaydık, ne bedenen ne de beyin olarak gelişmemiz mümkün olacaktı. Varsın olsunlar...Ne yapalım takıla takıla yol alıyoruz işte.:) Heyyficiğim, bu arada yazılarını özledim. İyi ki uğradın. Sevgiler en kocamanından.
YanıtlaSilSevgili Nilgün, haklısın. Bu demirler olmasa işimiz zor olurdu :) Zor zamanlar bize çok şey öğretiyor...
SilSana sevgilerimi gönderiyorum...
Merhaba Heyficiğim şu günlerde benimde sürekli çocukluğum ve o günlerde ne kadar mutlu olduğum ne kadar güvenle sarmalandığım hep aklımda,mümkün olsada o günleri bir kaç saatliğine bile olsa tekrar yaşayabilsem.Sevgilerimle..
YanıtlaSilEvet Mehtap'cığım, çocukluğumuz en güvende hissettiğimiz zamanlar...Keşke bu tüm çocuklar için de geçerli olabilse...
SilSevgiler...
heyficiğim harikasın, balkon demirlerine sıkışınca sopa yemek gerekiyor belki de:( bilemiyorum...kendi kendimize kurtulmamız ama en iyisi ....yeni hikayelerini beklerim
YanıtlaSilsevgilerimle canım
Sanırım insan bir süre sonra nasıl kurtulacağını öğreniyor canım. Hatta balkon demirlerinden bile korunabilecek tecrübeye ulaşıyor...
SilSevgiler Müjde'ciğim... Bücürük'ü de öpüyorum...
Canım bu nasıl derin bir yazı yine. Okuyunca hayatıma dair yığınla baloncuk uçuşmaya başladı. Bayılıyorum bu senin sırdanmış gibi, basitçe ama belki günlerce düşünmek gerektirecek kısacık paylaşımlarına. Yüreğine sağlık....
YanıtlaSilAblacığım, bu güzel sözlerin beni çok mutlu etti...
SilHayatında çok kez balkon demirlerine sıkışmış ama artık demirlere bile sıkışmadan çözüm bulabilen bir tecrübeye sahipsin...
Hayatımda olduğun için çok mutluyum...
İzmir'e sevgiler...
Ayrıca bu arada ne kadar güncel bir paylaşım canım benim . Ülkemiz, halkımız adına. İzmir'den sevgiler...
YanıtlaSilÜlkemiz de artık acıyı çok fazla yaşıyor. Umarım güzel günler görürüz.
SilAhh ya benim de aklıma çocukluk günlerim geldi :)Çok güzeldi.Masum ve doğal çocuklardık :)Şimdiki çocuklar için üzülüyorum.Sürekli bilgisayar başındalar.Sokakta hayat var :)
YanıtlaSilEvet, sokakta hayat var :)
SilSevgilerimle...
Ben de bazen o köpecik gibi oluyorum ve de birinin gelip silkelemesi gerekebiliyor. Bu olmazsa donup kalabiliyorsun bir süre. Darbe yemek kötü ama en azından diğer süreci kısaltıyor :)
YanıtlaSilHaklısın canım...Bazen canımız yanmadan bazı şeyleri fark edemiyoruz...
Silİzmir'e kocaman sevgiler canım arkadaşım...
Komşunuz bence iyi niyetli bir caniymiş :) Nasıl oluyor bu. Niyet iyi ama yaptığı hareket canice bana göre. Balkon demirini keser yine de hayvanın canının o denli yanmasına göz yummazdım ben olsam.
YanıtlaSilNe güzel yazmışsınız "Neden bu kadar büyük bir acıyı beklemişti kaçıp kurtulmak için?" diye. Evet bazı anlarda hepimiz sıkıştığımız durumlardan kurtulmak için canımızın çoook yanmasını bekliyoruz.Canımız çok yanında o güç geliyor.
Çok güzel bir yazı olmuş.
Sevgiler size,
Güzel yorumunuz için teşekkür ederim...
SilKomşu bence de biraz canilik barındırıyormuş içinde :)
Sevgiler gönderiyorum size...
Canımm komşunuz, sonuç odaklı yaklaşmış ve yanlış davranış şekli uygulamış bir cani :)) böyle ilkel yöntemlerle köpeğe zarar verebilirdi ve belki de zarar verdi.İyi tarafından görmek istersek, bilinçsiz insanların elinden kurtuldu, ne pahasına olursa olsun. :) Böyle durumlarda belediye yetkilileri, itfaiye veya veteriner'e başvurulabilir diye düşünüyorum.
YanıtlaSilSözkonusu, hayvan olunca konuyu ne kadar da ciddiye aldım Heyyficim görüyorsun dimi! :)))
Eylül zamanını ve İzmir'e gelişini heyecanla bekliyor olacağım, güzel yüzlü arkadaşım benim, sevgiler...
Canım arkadaşım, hayvanlar söz konusu olunca gerçekten akan sular duruyor.
SilKomşumuzun kulakları bol bol çınlamıştır :)
En çok da sonuç odaklı bir cani bölümüne çok güldüm :))
Canım ben de eylülü iple çekiyorum. Sizlerle birarada olmayı sabırsızlıkla bekliyorum...
Öpüyorum Öznur'um seni...
İşte böyle pek çok olay ya da yaşanmışlıklar, gen haritamızla taşıdıklarımızın üzerine eklenerek kişiliğimizi oluşturuyor. Benim kişilik özelliklerime, duygusal ve bilişsel zekama göre komşunuz dar görüşlü, teoride ve pratikte yetersiz biri. Eh biraz canilik de var. Kaba olmamak için g. z. diyemedim. Çocuğu sıkışsaydı aynı yöntemi uygular mıydı diye de sormak lazım. Çok konuştum ama bu olay benim içimi sızlattı sevgili Heyficim.
YanıtlaSil:(
SilEvet üzücü bir olay...
Belki de, komşumuzda çaresizliğin can havliyle yapmıştır. Ama eminim yıllarca vicdan azabı duymuştur...
Off zavallı köpek.ama ençokta oradan kaçabılecekken kaçmaması takılı kaldı aklımda.belki de dusunmedi hayvancagız .komşu ise canı değil .eminim cani olsa hayvanı orda öylece bırakırdı.
YanıtlaSilAslında hepimiz, zor zamanlarımızda, üstesinden gelebilecek güce sahibiz. Sadece bazen son noktayı bekliyoruz...
SilSevgiler...
Canim Heyyfim hem guldurduin hem dusundurdun simdi beni..sanirim iyilik yapti ama hayvanin caninida acitti:(
YanıtlaSilGuzelcim sarildim ve optum kocaman..
Sizi gidiler Oznur la eylulde bulusma varda benim mi haberim yok :)))))
Bazen acı ve ödül çok ince çizgide ayrılıyor...
SilBu arada, sizin de Türkiye'ye geleceğiniz zaman için organize olma kararı aldık. Öznur'un sayfasında yazmıştık yorumlara...
Eylül'de benim İzmir'e gitme zamanım geldiği için biraraya gelme kararı aldık ama fiziken olmasanız bile manevi olarak yanımızda olacaksınız canım...Bİr de Şule ile aynı zamanda gelirseniz süper olacak :)
Öpüyorum seni canım Emel'im...
Merhaba hayata gülen gözlerle bakan güzel kadın,
YanıtlaSilBelki de hayatın içerisinde canımızı acıtan darbeler bizi biz yapıyor.komşu teyzeye cani demek haksızlık gibi geldi bana
köpeğin hayatını daha özgür yaşaması için yardımcı olmuş
aslında bize kötülük yaptıklarını düşündüklerimiz belki de bize iyilik yapıyordur da biz o an onu göremiyoruz
belki de o bile bunun farkında değil
sevgiler ve öpücükler sana
Haklısın canım. Aslında hayatımıza "kötü" sıfatı ile girenler de bize birçok konuda öğretmenlik yapıyorlar...
SilKomşumuzun kulakları pek çınladı :)))
Sevgiler gönderiyorum.
Mercan'ı da sev benim için...
Bence cani değil; o zamanın koşullarında yapmış kadıncağız elinden geleni:)
YanıtlaSilSevgilerimle :)
:))
SilBence de...:)
Ben de size sevgilerimi gönderiyorum...
Yorumunuz için çok teşkkürler...
bende bayılırdım annemle komşu teyzlerin konuşmalarını dinlemeye yanlız değilmişim bu konuda :))bence komşu teyze yanlış bir hareket yapıp köpekçiğin canını acıtmış ama amacı onu ordan kurtarmak olduğu için bence her nekadar tekniği yanlış olsada cani değildir bence canım :)
YanıtlaSilEvet Sevil'ciğim, aslında kötü niyetli değil, sanırım hayvancağızı acı çekerken görünce başka çare bulamadı. Sonrasında sakin düşündüğünde eminim pişman olmuştur ...
SilSevgiler canım...
Sonunda kurtuluş olduğuna göre bence cani sayılmaz. Bayağı bir düşündüm acaba nasıl kurtulabilirdi başka türlü diye ama bulamadım çözüm. Tatlı tatlı dedikoduları dinlerken sırası mıydı o köpekten bahsetmenin. :)) Çocuklar nasıl etkileniyor davranışlardan çok dikkat etmek gerek yanlarında.
YanıtlaSilKatılıyorum sana İlhan...
SilAslında kurtarmak istemiş köpeği. Sadece yöntem biraz sıkıntılı...
Çocuklar gerçekten çok etkileniyorlar. 43 yaşıma geldim yani birkaç ay sonra geleceğim :) hala unutamadım bu duyduklarımı gerçekten. Ama hatırladıkça da hayatla ilintilendirdim durumu :)
Sevgiler sana...
Heyyficigim, uzun bir aradan sonra sizleri ziyaret edebilme sansini yakaladim bugun. Emelle birlikde gelebilsek keske. Ne kadar guzel olurdu hakikaten. Komsunun cani mi melek mi oldugunu biraz daha dusuneyim. Sevgiler canim.
YanıtlaSilBirlikte Türkiye'ye gelebilmeyi ayarladığınızda mutlaka biz de burada organize olup sizlerle biraraya gelmek istiyoruz canım...Erken haberimiz olursa daha da iyi olur tabii.
SilKomşumuzun durumu biraz karışık. Aslında hepimizin hayatında olan kişiler gibi. Sevdiği halde isteyerek yada istemeyerek zarar veren kişiler gibi...Bazen de o kişi biz oluyoruz :)
Sevgiler canım...
zor durumdan kurtulabilmek için birinin canımızı daha fazla yakması gerekiyor demek ki...
YanıtlaSilkomşular, komşu teyzeler, çocukluğumuz film şeridi gibi geçti gözümün önünden heyyficim.
öpüyorum seni
Komşu teyze dedikoduları güzel oluyordu :))
SilÇocuk aklıyla ne anlıyorduk acaba :)
Öpüyorum canım seni...
Sevgiler...
insanın aklına eski çocukluk günleri geliyor .. güzel bir yazı olmuş.. sevgiler
YanıtlaSilHeyyfim bir dolu yazın birikti okunacak ne güzel:)
YanıtlaSilBen de bayılırdım anneleri dinlemeye , komşu teyzenin adını koyamadım valla. Neyse ki sonu iyi bitmiş, köpecik kurtulmuş.
Sevgiler:)